Görmekle Susmak Arasında: Bir Kehanetin Bedeli:Kassandra’nın Laneti
Bazı lanetler, bir kılıç gibi boyna inmez. Bazıları bir sözcük gibi akar dudaklardan, ama hiçbir kulağa ulaşmaz. Kassandra… Troya'nın en güzel yankısıydı belki de. Ne bir kraliçeydi ne de sadece bir kahin. O, gerçeği görmenin cezasını taşıyan bir kadındı. Apollo'nun aşkına karşılık kehanet isteği zihninde dolanıyordu. Aşka karşılık kehanet anlaşması yapmıştı. Apollo’nun dudaklarından süzülen kehanetin kutsamasıyla gözleri açıldı ama tam da o anda, duyulmamanın sonsuz yalnızlığına mahkûm edildi. Çünkü tanrılar, bazen verdikleri armağanı geri almazlar; sadece onu taşınmaz hale getirirler. Kassandra’nın laneti, aslında çağlar boyunca yankılanan bir hakikatin simgesi oldu: Doğruyu bilenin değil, doğruyu söyleyenin cezalandırıldığı bir dünya. Bugün etrafımıza bakınca her birimiz biraz Kassandra değil miyiz? Sezgilerimizle yangınları hissederiz daha dumanı yükselmeden; kalbimiz çatlak aynalar gibi kırılır gerçeği gösterdiğinde. Uyarırız sevdiklerimizi, dostlarımızı, belki...