“Kaktüsün Dikenlerinden, Ayın Aydınlığına: Doğadan Hayata İlham Veren Dersler”
Doğa bir öğretmen gibi her zaman yanımızda. Gökyüzündeki bulutların dansından, toprağın derinliklerindeki sessizliğe kadar, doğanın her bir parçası, bize hayatta nasıl daha anlamlı, derin ve duygusal olarak güzel bir yaşam sürebileceğimizi öğretir. Doğadan öğrendiğimiz bu soyut dersler, bizim içsel dünyamızda derin izler bırakır ve bizi olgunlaştırır. İşte doğadan öğrendiğimiz bazı durumlar. Taş olsak çatlardık. Evet, bazen hayatta dayanamayacağımız noktalar olur ve bu durumda taş olsak bile duygularımızın ortaya çıkmasına ihtiyaç duyarız. Güneş olsak yanmaktan sıkılırdık. Hep aynı şeyleri süreklilik kazanmış şekilde yapmak bizleri sıkabilir. Yapmamızın tonlarca sebebi varken bazen yapmamak için tek bir nedene ihtiyaç duyarız. Güneş olsak bazen ayarını kaçırarak etrafımızdakileri yakardık. Çünkü onları sevgimiz ve ışığımızla ısıtabileceğimizi zannederken, kömür olacak kadar yakmaya başlamışızdır. Bu sıcaklık artık bir soğukluğa ihtiyaç duyar hale gelir. Bulut olsak baz...